Bloggen, iets wat redelijk makkelijk lijkt, maar best moeilijk is.
Zelf hebben wij dat ervaren, en eigenlijk zijn we ook best wel snel gestopt.. Maar ja, daarom dit blogberichtje. Niet dat ik verwacht dat ook maar iemand het leest, maar dat maakt niets uit. Als je gaat bloggen moet je aan verschillende dingen denken. Zoals hoevaak je in de week blogt, of dat dat gewoon verschillend is. Of je echt een speciaal soort blog, zoals een beautyblog. Of een blog waar allerlei onderwerpen langs komen. Je kunt er ook nog voor kiezen om het samen met iemand te doen. En je kunt er allerlei leuke dingen mee doen. Maar ja, dan moet je nog bezoekers krijgen. Want bloggen zonder reacties, vinden de meeste mensen niet leuk. Persoonlijk maakt het mij niet uit, maar sommige wel. Als je al deze dingen hebt gedaan, moet je natuurlijk ook een naam hebben voor je blog. Iets wat mensen onthouden, dus iets wat vrolijk, grappig, of weinig voorkomend is. Zelf moet ik zeggen, waterijsjesbutterbee is redelijk uniek in zijn soort. Maar het is wel lastig te onthouden. Hoe schrijf je het nou precies, welke site is het. Want daar heb je ook verschil in. Je kunt via Blogspot bloggen, vroeger ook via GirlScene (maar die site is gestopt) of via een .nl Er zijn nog verscheidene andere sites waarbij je kunt bloggen, maar die ken ik dan niet. O WACHT, belangrijke vergeten, Tumblr. Die is ook redelijk bekend. Niet bij iedereen, maar onder bloggers best wel.. volgens mij dan. Als je al deze dingen hebt gedaan, dus de naam, hoe vaak je wilt bloggen, 1 richting of allerlei onderwerpen. Dan kan je altijd nog vastlopen op het feit dat je geen inspiratie hebt, maar ja, dat zal altijd een probleem voor het bloggen kunnen zijn.
Het bloggen is zo makkelijk nog niet, maar het is wel leuk om te doen.
Heb(ben) jij/jullie er weleens over nagedacht om te bloggen? Of blog je al, en hoelang?
Over Waterijsjes en Butterbees
msn & blogmaatjes
zondag 6 mei 2012
zondag 16 oktober 2011
Vriendschap
Vriendschap, iets wat veel voor mij betekent. Het kan je ver brengn in het leven, want het is altijd fijn als iemand je steunt. Je begrijpt. Of gewoon iemand om lol mee te hebben. Ik heb zo iemand gevonden, wel meerdere, maar deze is toch wel specialer, omdat ik haar niet ken, maar wel weet.
En zonder haar, was deze blog er ook nooit geweest en ik heb het dus over Jane. De mede-geweldige-blogster.
Jane, je bent een vriendin voor me, en dat wilde ik gewoon even zeggen.
En zonder haar, was deze blog er ook nooit geweest en ik heb het dus over Jane. De mede-geweldige-blogster.
Jane, je bent een vriendin voor me, en dat wilde ik gewoon even zeggen.
donderdag 22 september 2011
Pepernoten
Heuuull misschien dat jullie ze al wel in de winkels hebben zien liggen? Zo nee, meld ik bij deze; ze liggen in de winkels. Ik denk bij mezelf wtf? Pepernoten zijn bij mij gekoppeld aan Sinterklaas, en volgens mij is het niet snel Sinterklaas, tenminste niet komende maand al. Ik vind het altijd zo gezellig rond Sinterklaas om dan naar de supermarkt gegaan en lekker pepernoten in te slaan en lekker op te eten elke dag. Maar bij mezelf denk ik nu? Ik heb echt geen trek in pepernoten, tenzij ik een vreetbui heb, maar los daarvan, mijn smaak staat het nu nog niet toe. Altijd als ik een pepernoot proef denk ik, ja bijna Sinterklaas. Dat vind ik altijd heerlijk aan Sinterklaas-snoepgoed. Hetzelfde geldt voor oliebollen voor Nieuwjaar, maar om niet af te leiden van het onderwerp, pepernoten. Je hebt ook met chocolade omringde pepernoten. Zelf vind ik die ronduit smerig, maar ik ken zat mensen die het wel heel lekker vinden. En ik weet ook nog dat we op de basisschool pepernoten gingen bakken en dan zat je heel ongeduldig op je stoel te wiebelen tot ze eindelijk klaar waren en dan wil je eigenlijk meteen alles opeten en dat doe je dan toch niet zodat je er zolang mogelijk als kan van genieten. En het was dan ook al helemaal cool als er 2 pepernoten aan elkaar gebakken waren, of je ging ruilen omdat sommige vormpjes hadden gemaakt. En dan keek je altijd wel weer uit naar volgend jaar. Geweldige tijden.
Wat vinden jullie, horen ze nou al in de winkel of niet?
Wat vinden jullie, horen ze nou al in de winkel of niet?
Liefs,
Jaimy
zondag 18 september 2011
Slapen & dromen
Ik kan er wellicht van uit gaan dat iedereen dat woord kent? Ik in iedergeval wel, het is 1 van mijn favo bezigheden. Lekker slapen, altijd als ik wakker wordt en ik moet die volgende dag nog naar school uitrekenen hoelang ik nog moet slapen. Of in het weekend, heerlijk uitslapen. Sommige worden wakker en hebben dan een humeur waar je U tegen zegt. En sommige worden wakker met een bigsmile op hun gezicht omdat ze die dag iets leuks gaan doen. En dan heb je ook nog de dromen. Leuke dromen, minder leuke dromen, nachtmerrie's in allerlei soorten en maten. Soms meerdere dromen in een nacht, soms geen dromen, of die je je niet kan herinneren. Er is mij weleens verteld dat een droom maar 6 seconden duurt, maar zelf kan ik dat niet geloven aangezien ik weleens hele avonturen of dagen mee maak in mijn droom en die duren echt geen 6 seconden. Vroeger had ik ook weleens een palindroom (terugkerende droom), althans nachtmerrie, maar die heb ik gelukkig niet meer. Of gewoon een nachtmerrie. Daarom had ik een dromenvanger gekocht, en opgehangen. En het zij zo dat zij nachtmerrie's tegen houdt, maar ik denk dat zoiets vooral tussen je oren zou zitten. Maar goed, ik was klein, de dromenvanger zag er leuk uit, en nare nachtmerrie's wilde ik niet. Dus dat was makkelijk besloten.
Hebben jullie een ochtendhumeur? Vaak nachtmerrie's? Houd je ook van slapen?
Liefs,
Jaimy
Hebben jullie een ochtendhumeur? Vaak nachtmerrie's? Houd je ook van slapen?
Liefs,
Jaimy
donderdag 8 september 2011
Wachtwoorden!
Tegenwoordig heb je echt voor alles een wachtwoord nodig, je email, je hyves, je facebook, je twitter, je blog, je fiets, je huis, je kamer, je, nou ja, gewoon echt voor alles. En die wachtwoorden moeten dan ook nog minstens 7 letters en 8 cijfers hebben en 10 hoofdletters en 3000 vreemde tekens. En dan verwacht deze wereld ook nog dat je je wachtwoord van je email, je hyves, je blog, je msn, je facebook, en je twitter onthóúd. Ja, uit je blote hoofd wéét. En je mag dat wachtwoord ook nooit aan iemand anders geven zodat die het voor je kan onthouden, je moet allemaal van die ellenlange vreemde nergens op slaande woorden in je kop stampen en onthouden. Het is moorddadig.
Ik bedoel, kunnen we niet gewoon zorgen dat ze onze ogen scannen, of onze vingertoppen ofzo, dat scheel ook weer een hoop gekraakte hersens, want, dat was ik nog vergeten. Je moet die wachtwoorden, die ellenlange rottige dingen, meestal nog zelf verzinnen ook.
Ik vergeet mijn wachtwoorden echt altijd, ik had een keer alles hetzelfde wachtwoord gegeven, en toen vergat ik dat en kon ik nergens meer inloggen, en als ik alles een ander wachtwoord geef vergeet ik die en dan kan ik nergens meer inloggen. Als iemand tips heeft hoe ik voor een veilig wachtwoord kan zorgen dat ik ook nog kan onthouden, wil die persoon die dan alsjeblieft met mij delen. Ik zal hem eeuwig en altijd mijn hele leven lang dankbaar blijven. Alvast dikke lebbers,
Janeeee.
Ik bedoel, kunnen we niet gewoon zorgen dat ze onze ogen scannen, of onze vingertoppen ofzo, dat scheel ook weer een hoop gekraakte hersens, want, dat was ik nog vergeten. Je moet die wachtwoorden, die ellenlange rottige dingen, meestal nog zelf verzinnen ook.
Ik vergeet mijn wachtwoorden echt altijd, ik had een keer alles hetzelfde wachtwoord gegeven, en toen vergat ik dat en kon ik nergens meer inloggen, en als ik alles een ander wachtwoord geef vergeet ik die en dan kan ik nergens meer inloggen. Als iemand tips heeft hoe ik voor een veilig wachtwoord kan zorgen dat ik ook nog kan onthouden, wil die persoon die dan alsjeblieft met mij delen. Ik zal hem eeuwig en altijd mijn hele leven lang dankbaar blijven. Alvast dikke lebbers,
Janeeee.
zaterdag 3 september 2011
Poëzie
Jullie kennen het misschien wel? En zo niet, dan wordt het tijd om te leren kennen. Zelf kan ik niet echt uitleggen wat poëzie inhoud, omdat poëzie een hele rijk omvang heeft. Voor sommige is het een uitlaatklep in oude tijden, voor sommige is het hun verliefderige gevoel kwijt te kunnen. En sommige vinden het ook gewoon leuk. En dit alles kan natuurlijk ook gewoon in combinatie. Vroeger (oké, niet toen ik klein was (en maak nou geen opmerking o je bent nog steeds niet groot xd) ongeveer 10 jaar ofzo) toen was ik begonnen met gedichten schrijven, alhoewel flustels. En waardoor dat is gekomen weet ik niet. Dus dat hoef je ook niet meer te vragen (: ,als je dat al van plan was überhaupt, en toen ontdekte ik Puberpoëzie: http://www.puberpoezie.nl/ en daar ben ik toen gedichten gaan insturen. En eigenlijk was dat een behoorlijke brok voor mij. Mijn gedichten werden telkens afgewezen, zelfs mijn gedicht waar ik het meest trots op was en langzaam ontwikkelde ik een andere stijl die beter werd en zich nog steeds ontwikkelt. En poëzie maakt wel deel uit van mijn leven. En dat deel is mijn uitlaatklep die de laatste tijd een beetje stroef is, maar vandaag weer bij ge-oliet. (hoe de piep schrijf je dat woord?) En ik merk dat ik al weer veels te veel over mezelf praat.
Als je van poëzie houdt, neem dan dus eens een kijkje op http://www.puberpoezie.nl/
zo niet, waar hou je dan van? Of van nog meerdere dingen?
Liefs,
Jaimm
Als je van poëzie houdt, neem dan dus eens een kijkje op http://www.puberpoezie.nl/
zo niet, waar hou je dan van? Of van nog meerdere dingen?
Liefs,
Jaimm
zondag 21 augustus 2011
Blijven of verdwijnen?
Oké, ik geef het toe, ik kon niet wachten om weer te bloggen, dus vandaar, blog (:
Blijven of verdwijnen, dit slaat op iets in het leven, waar iedereen wel mee te maken heeft denk ik. Vrienden in het leven, blijven ze, of verdwijnen ze? En hoe komt het eigenlijk, door ruzie, verhuizing, middelbare school, of gewoon elkaar niet meer zien? Bij mij gaat het over een vriendin van het schaatsen, 8 jaar geleden. Elke week 1 dag 2 uur een les schaatsen. Al snel maakte ik vriendjes en vriendinnetjes bij het schaatsen (verkleinwoorden-gebruik, ik was toen 6) en het was altijd erg gezellig! Tot dat ik een meisje tegenkwam Mirthe. Ik dacht eerst dat ze een jongen was, want ze had jongensachtig haar, raar eigenlijk want tegenwoordig is jongens-achtig haar bij meisjes niet meer raar, kijk maar naar Stacey Rookhuizen. Die zat ook ineens bij X-Factor met een kapsel waar je ogen spontaan van gingen uitpuilen, maar goed Mirthe had jongens-achtig haar. We werden hele goede vriendinnetjes en ik bewonderde haar omdat ik vond dat ze goed kon schaatsen. Elke keer als het schaats-seizoen was afgelopen beloofden we elkaar dat we het volgende seizoen ons weer zouden opgeven totdat het jaar aankwam dat we stopten met schaatsen. Altijd als ik in bed lag beeldde ik me in dat ze op me schouder stond, als een soort beschermengel, en ik besefte laatst hoe erg ik haar mis! Ik weet helemaal niks van haar, behalve dat ze nu 15 is en Mirthe heet.
Wat ik nog meer weet, is dat ze altijd in m'n hart een plaatsje heeft.
Hebben jullie ook iemand die je mist? En hoe komt dat?
Liefs,
Jaimm
Blijven of verdwijnen, dit slaat op iets in het leven, waar iedereen wel mee te maken heeft denk ik. Vrienden in het leven, blijven ze, of verdwijnen ze? En hoe komt het eigenlijk, door ruzie, verhuizing, middelbare school, of gewoon elkaar niet meer zien? Bij mij gaat het over een vriendin van het schaatsen, 8 jaar geleden. Elke week 1 dag 2 uur een les schaatsen. Al snel maakte ik vriendjes en vriendinnetjes bij het schaatsen (verkleinwoorden-gebruik, ik was toen 6) en het was altijd erg gezellig! Tot dat ik een meisje tegenkwam Mirthe. Ik dacht eerst dat ze een jongen was, want ze had jongensachtig haar, raar eigenlijk want tegenwoordig is jongens-achtig haar bij meisjes niet meer raar, kijk maar naar Stacey Rookhuizen. Die zat ook ineens bij X-Factor met een kapsel waar je ogen spontaan van gingen uitpuilen, maar goed Mirthe had jongens-achtig haar. We werden hele goede vriendinnetjes en ik bewonderde haar omdat ik vond dat ze goed kon schaatsen. Elke keer als het schaats-seizoen was afgelopen beloofden we elkaar dat we het volgende seizoen ons weer zouden opgeven totdat het jaar aankwam dat we stopten met schaatsen. Altijd als ik in bed lag beeldde ik me in dat ze op me schouder stond, als een soort beschermengel, en ik besefte laatst hoe erg ik haar mis! Ik weet helemaal niks van haar, behalve dat ze nu 15 is en Mirthe heet.
Wat ik nog meer weet, is dat ze altijd in m'n hart een plaatsje heeft.
Hebben jullie ook iemand die je mist? En hoe komt dat?
Liefs,
Jaimm
Abonneren op:
Posts (Atom)